Je diagnose autisme, zegen of drama?

29 mei 2023

Je diagnose Autisme, zegen of drama?

Na lang aanmodderen, steeds vastlopen, niet begrijpen waarom dingen niet lukken, anderen niet begrijpen en je niet begrepen voelen, is het dan eindelijk zo ver. Na een lang onderzoekstraject wordt de conclusie getrokken, je hebt autisme (ASS).

En nu? Wat is er aan te doen, welke behandeling heb je nodig?

Als je in het ziekenhuis belandt met een gebroken been of een longontsteking, kan het inderdaad zo simpel zijn. Je been in het gips of een antibioticakuur en klaar.

Bij autisme werkt het helaas niet zo simpel. Autisme is voor iedereen anders. Dus nu begint de zoektocht naar wat het voor jou persoonlijk betekent.

Ook de reactie op de diagnose kan heel verschillend zijn. Voor de één is het een bevestiging en een verklaring voor een heleboel zaken die steeds weer misliepen. Het kan een opluchting zijn die zaken nu opeens te kunnen verklaren, ‘zie je wel, het ligt niet aan mij, ik ben niet gek’. En nee dat ben je ook zeker niet.

Voor een ander kan het voelen als of de grond onder je voeten wordt weggeslagen. Je bent compleet je zelf kwijt. Wie ben ik? En wie was die persoon die ik al die jaren dacht te zijn? Wat moet ik nu? Kan ik nog wel iets? Je kunt helemaal de kluts kwijt zijn en in een diepe depressie wegzakken. Ook dit is een begrijpelijke reactie.

Ik zal je van beiden een voorbeeld geven.

Een jonge vrouw, laten we haar Wendy noemen, kreeg de diagnose op haar 22e. Jaren geleden was er al adhd bij haar geconstateerd. En hoewel ze sommige zaken hier aan toe kon schrijven, waren er de laatste jaren ook steeds meer zaken die hier eigenlijk toch ook niet bij pasten. Hoewel Wendy zich prima kon redden en ook studeerde, waren er toch steeds meer dingen waar ze moeite mee had. Haar concentratievermogen was beperkt en ook was het lastig om met grote of plotselinge veranderingen om te gaan. Ook sociale regels waren haar niet altijd duidelijk.

Na een aantal grote tegenslagen (deels veroorzaakt door de lockdowns e.d. tijdens de corona pandemie) begonnen ook gewone zaken moeite te kosten en zakte Wendy weg in een depressie. Ze was wel zo verstandig hier hulp voor te zoeken. Tijdens deze behandeling kwam het vermoeden boven drijven dat een deel van haar klachten best eens veroorzaakt konden worden door autisme.

Zelf had Wendy dit ook al eens gedacht. Ze kent in haar nabije omgeving mensen met autisme en weet er wel wat van af. Ze was inmiddels zelf ook op het punt beland dat ze het wel zeker wilde weten.

Dus is Wendy een onderzoekstraject gestart. En de diagnose was inderdaad ASS.

Voor Wendy voelde dit vooral als een opluchting, een bevestiging van wat ze al vermoedde. Er vielen ook zoveel puzzelstukjes op hun plek. Ze weet in grote lijnen ook al wat autisme voor haar dagelijks leven betekent. Nu begint ze aan de zoektocht naar handvatten om beter met bepaalde situaties om te kunnen gaan en om meer rust en balans te vinden.

Een ander voorbeeld is het verhaal van Kirsten. Kirsten was 35 toen ze de diagnose ASS kreeg.

Kirsten is getrouwd en heeft een zoon en een dochter. Bij haar dochter is al op jonge leeftijd autisme geconstateerd. Kirsten herkende heel veel van haar dochter in zichzelf en werd hier heel onzeker van. Ze merkte dat ook zij moeite had met het onder woorden brengen van gevoelens en het houden van overzicht. De drukte van een jong gezin gaf haar heel veel prikkels, waar zij niet mee om kon gaan. Ze kreeg steeds meer het gevoel geleefd te worden en zelf geen regie meer te hebben.

Uiteindelijk heeft zij zich ook laten testen op autisme en ook de diagnose gekregen.

In tegenstelling tot Wendy was dit voor Kirsten niet echt een opluchting. Wel was het ook bij Kirsten een bevestiging van wat ze al vermoedde en vielen er puzzelstukjes op hun plek. Maar helaas gaf dit vooral een erg negatief gevoel, ze had ineens een stempel. Ze was kwaad, verdrietig, maar vooral ook teleurgesteld in zichzelf. Kirsten was zichzelf helemaal kwijt, wist niet meer wie zij was. En als ze het zelf al niet wist, hoe moest ze het dan aan haar omgeving uitleggen?

Gelukkig kreeg Kirsten goede begeleiding en is het haar gelukt het om te buigen naar iets positiefs. Ze staat weer positief in het leven en heeft ontdekt dat haar autisme haar ook hele mooie kwaliteiten heeft gegeven, als bijvoorbeeld betrouwbaar, eerlijk, detailgericht, analytisch, doorzettingsvermogen enz. Ze kan weer genieten van haar gezin en werk.

Na je diagnose begint dus je persoonlijke zoektocht naar wie jij bent en wat autisme voor jouw dagelijks leven betekent. Daarna volgt de zoektocht naar handvatten om je dagelijks leven in balans te krijgen. Hoe kan ik meer rust ervaren en met vervelende situaties omgaan? Hoe kan ik mijn kwaliteiten op een positieve manier inzetten?

Bij deze zoektocht kan je vast wel wat hulp gebruiken. Een autismecoach kan jou heel goed begeleiden op jouw persoonlijk zoektocht naar een positief en gebalanceerd leven met autisme.

Ook voor mensen in jouw omgeving heeft een autismecoach handvatten, zodat jullie samen zo fijn mogelijk kunnen leven.